Verschuil niet in de vreemde
nu de aarde zachtjes kraakt
wij onze appels pellen
om te hervinden wat er weg was
We waren een stukje van de kern
dat menigmaal werd gedeeld
men soms iets uitlepelden
voor een nieuw iets
Zo veel werd herschreven
jouw novelle
de klankkleur van een verhaal
waar we als vreemden stierven
Zij die de kern waren
uit het bestaan
_Sparkling_Angel_: | Maandag, oktober 13, 2008 22:15 |
Mooi geschreven, een gedicht met diepgang! | |
red one: | Maandag, oktober 13, 2008 22:08 |
Erg mooie poezie Wijnand! alleen vind ik de 2e strofe een beetje haperen bij de laatste 2 zinnen. maar dat kan aan mij liggen hoor, graag gelezen. Groet Red |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 oktober 2008 | ||
Thema's: |