Trekpost……
Een hoog duin nabij de zeereep.
Zicht op al wat vliegend trekt.
Kennis van vooral geluiden
ieder naar zijn aard gebekt.
Vinken duidelijk herkenbaar,
aan een witte vlek op zij.
Mezen , in veel variaties
spreeuwen .Onafzien’bre rij.
In de zee de Jan van Genten
duikend naar een hapje vis.
Gele kwiks , in mind’re mate.
’t Geluid van barmsijzen gewis.
Soms een enk’le roofpiet jagend
op de rijke spreeuwenbuit
die vol angst uit struiken stijgen.
Eén haalt hij er veelal uit.
Koperwieken , piepers merels,
glijden schokkend langs ons heen.
Is de zorg voor ’t nodig voedsel
daardoor trek…daarvoor alleen.
Afstanden , die ongekend zijn
vanuit ’t Noorden diep naar ’t Zuid.
’t Is de lokroep van het leven,
hopend op een rijke buit.
th.