Gedoken tussen zachte blaadjes
verschenen aan het licht
Natuurlijk gelukkig
tijd is niet verplicht
Ademend door het stelsel
van wortels ondergrond
Denkend aan zwijgende nachten
die niemand verstond
Nu kijk ik naar boven
en vertrouwelijke takken
waaien zonder te breken
beloven ze me
Ik staar, bewonder
onderscheiding van kleur
niet meer nodig
enkel een geur
Geuren doen me denken
direct, nu
aan blaadjes onder voeten
blijven ze plakken
want ze hebben het beloofd
Ze zullen altijd vertakken