Er was pijn en verlating
aan het einde van de tunnel
inplaats van liefde en licht
voor dit nieuwe gezicht
er was verdriet en verlies
vernedering
gedragen door schouders die al het gewicht van de wereld met zich meedroegen
er was verandering
verlies, alweer
maar ook een nieuw begin
met kleine beetjes licht, en liefde
ze stond op een stukje aarzeling
omringd door twijfel en onzekerheid
maar er is liefde in haar
en in elke druppel regen, elk takje van de grote bomen om haar heen
dat was het besef dat kwam
en nu
is er geen angst
want in alles is liefde.