ik heb geen hulp meer nodig.
het is allemaal overbodig.
medicatie wel gehad?
ik ben alles daar meer dan zat!
ik wil een eigen leven.
ik heb alles ervoor gegeven.
gekregen wat ze niet verwachten.
meer laten zien dan ze ooit dachten.
alleen niet op de tijd gelet.
17 maanden later heb ik nu de stap gezet.
ik ben nu een normaal mens.
met een lach en een wens.
ik kan straks staan en gaan waar ik wil.
al is het bij mij thuis straks wel stil.
het wachten is op een plek.
en tot die tijd ben ik nog een beetje gek.
maar! ik kan het leven weer aan.
dus van mezelf kan ik nu wel gaan :)
hupakee uit de kliniek
want ik ben niet langer ziek