naam, naam, wie ben je toch
ik voel, jij zweeft om mij heen
en streelt als de wind welke zachtjes
mijn zinnen voedt ,ik laat die naam
voor wat draagbaar is, de jouwe
de mijne. -stof, het brengt stof-
ik geloof je niet, ik geloof je wel
deze stof geeft ruimte tot naamdenken
lieve hemel , noem mij mijn naam
spreek haar uit, laat me zo heten
zo draag ik de jouwe op mijn handen
doch heb ons in wezen nooit gekend
tulpje: | Vrijdag, september 26, 2008 13:53 |
sterk schrijfsel liefs en knuffss |
|
CBR: | Vrijdag, september 26, 2008 08:13 |
Heel graag gelezen 88. liefs cbr |
|
Nummer 127: | Donderdag, september 25, 2008 18:15 |
wow wel even denkend genieten bij dit gedicht :) Nr 127 |
|
verhavert: | Donderdag, september 25, 2008 14:38 |
sterk schrijven heel graag gelezen |
|
Artifex: | Donderdag, september 25, 2008 14:07 |
Zoals je al zegt, stof tot nadenken... Liefs, Artifex. ps. mooie inspiratie voor de ladder ;) |
|
red one: | Donderdag, september 25, 2008 13:56 |
verloren tijd.. dat komt in me op als ik dit lees. misschien bedoel je het heel anders maar goed. ik vind je onderwerpen altijd mooi en verassend. :) Groet |
|
Auteur: spring-in-het-veld | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2008 | ||
Thema's: |