Verloren
Verloren in de tijd
die draaid en maalt
zonder woorden
zonder gevoel
me binnenste aant vermoorden
Verloren door gedachtes
die schreeuwen en trappen
zonder kracht
zonder lef
terwijl me gezicht lacht
Verloren op de weg
die versmalt en golft
zonder licht
zonder strepen
op niks geen uitzicht
verloren door mezelf
die ik niet kan wissen
zonder haat
zonder medelij
op mezelf zo enorm kwaad
bauk
24-09-2008
Reacties op dit gedicht
| Solitary: | Donderdag, september 25, 2008 17:07 |
| Iedereen heeft zijn gaven en talenten, ook jij. Eens zal er iemand komen die je helpt van jezelf te houden, die zowiezo van jou zal houden. De wereld gaat door, dus blijf de weg lopen. | |
| Aquarel: | Woensdag, september 24, 2008 22:13 |
| De strijd tegen zelfhaat iseen zware strijd. Best overwonnen door liefde, en daarbij soms door het accepteren van een helpende hand. Liefs, Aquarel |
|
| Ludy: | Woensdag, september 24, 2008 21:20 |
| Om jezelf kun je niet heen en daar loop je telkens tegenaan. Wel van jezelf blijven houden hoor! Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Baukske | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2008 | ||
| Thema's: | ||