met wipneusje nuffigjes in de wind gestoken
flaneerde zij `s zondags over de boulevard
(genietend van bewonderende blikken)
`t werd later, nazomer, de herfst trad in, ze
torst heden iets gewichtigs mee onder de kin
tijdens de terugwandeling naar verlopen tijden
haar grijs weet de gedachte in te kleuren
naar het binnenstebuiten en/of omgekeerd
leeft ze op, als de fluitketel begint te fluiten
wijnand.: | Dinsdag, september 23, 2008 23:26 |
prachtig | |
Ria -rimpeling-: | Maandag, september 22, 2008 18:46 |
Mooi!! liefs Ria |
|
Auteur: spring-in-het-veld | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2008 | ||
Thema's: |