Geen echo meer als ik je naam fluister overdag of bij nacht,
geen tweede stem in mijn hoofd, slechts de stilte die op me wacht.
Wat is missen als liefde een weg zoekt maar verdwaalt in het doolhof van het hart?
Wat is vergissen als woorden wapens geworden zijn en alles is zwart?
En nu we dan de degens kruisen in liefde voor elkaar,
wat is dan de leugen en wat is dan nog waar?
Wat is het dat ons samenbracht en nu nog steeds verbindt?
Wat kan het meer dan liefde zijn, al zijn we dan verblind...