huiselijk geweld
vanmorgen om half zeven
was er beneden veel lawaai
ik wist hoe laat het was
en begon voor een leven te vrezen
mijn oudste broer was weer aan de gang
wat bezielt zo iemand van net achttien toch
ik rende naar beneden met slechts ondergoed aan
en hoe hij daar stond, het maakt me nu nog bang
mijn hele lichaam trilde,had het ijskoud
alle beelden kwamen weer terug
van tien maanden geleden toen hij mijn vader
achterna zat met een groot, dik stuk hout
mijn hart doet pijn als ik aan hem denk
voor mij is hij geen grote broer meer
ik begin hem elke dag meer te haten
door zijn pijn die hij me elke dag weer schenkt
we zijn allemaal bang voor hem
soms denk ik dan wel eens..
was ik er maar niet meer
dan had ik hem gelukkig nooit gekend
wat moet ik nou toch, ik weet het niet
nog steeds zit ik te trillen, al uren lang
na school hoefde ik niet, ik moest rustig worden
ik word echt volkomen gek van hem en mijn verdriet
11 december 2007
Littledolphin: | Zaterdag, september 06, 2008 10:02 |
rakend en begrijpbaar liefs barbara | |
hiljaa: | Zaterdag, september 06, 2008 10:01 |
hulp van buiten af zullen jullie nodig hebben.... sterkte hé knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: AngelOfWonder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 september 2008 | ||
Thema's: |