Bloem
Niet tot volle wasdom komen kan
Maar die mij al te zeer kan boeien
Jouw bladeren, daar houd ik van
Te laat heb jij je wonderkelk geopend
Je meeldraden nog half uitgestoken
Je geur in mijn neusgaten dopend
Je vraag om aandacht te laat gesproken
Maar nu ik naast je sta en jou bezie
En ik geniet van wat jij hebt te geven
Ik jou accepteer als mijn evenknie
Ervaar ik geluk in mijn oude leven
Je bent onbereikbaar, niet aan te raken
Ik aanschouw je vanachter het dikke glas
Die momenten die mij zo gelukkig maken
Die maken mijn hart van staal tot was
Jij bloem, smekend zonder praatjes
Om warmte, liefde en genegenheid
Wij blijven achter glas de beste maatjes
Jij blijft mijn orchidee, voor altijd!
Douwe
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 26 augustus 2008 | ||
Thema's: |