Zwakheid.
Ik ben zwak.
Men maakt mij zwak.
Hopend op een betere toekomst, beloof ik mezelf sterk te zijn.
Ik heb genoeg van de eindeloze cirkel van verdriet.
Ontelbare tranen, slapeloze nachten en loze woorden.
Verlies mezelf in een koude koorts.
Men kent mij niet. Mijn ware ik. Onderschat me niet.
Al die tijd heb ik hen kansen gegeven om me te kwetsen.
Omdat ik mezelf kwetsbaar maakte.
Maar waarlijk, als ik niet agressief ben, weet ik dat ik zal breken.
Een hoop, een verlichtende hoop omringt mijn hart en omarmt mijn gedachten.
En ik weet, die hoop die nu nog slechts een punt op een blad is,
zal uitgroeien tot een gedicht genaamd : ‘Ik geef niet meer op.’