En de stommen zwijgen…
(een missie lang hé Bernadette)
de rimpels in het heilige water
het storende van een misnoegd paar
diep onder invloed lees je gedachten
van hen die hun naam in het stof schrijven
ah ja, zonder verantwoordelijk te zijn
lopen ze toch maar in de weg
een priester voor het altaar die honend
jouw pad uitstippelt
past het in zijn kraam om onzin te belijden
of bijten blaffende honden toch
(als gekken in hun eigen staart)
zijn aankondiging van een betere wereld
na de totale ondergang
(wie zoet is krijgt lekkers)
onder de zinderende zon het kazuifel
aangetrokken
en de allerlaatste negers bekeert
tot de nieuwste generatie
motha’ fuckers…
esteban 18/08/2008