betere dagen zijn verwaarloost door mezelf
verloor door leegte in het vallen apart
toch geloof ik nog in waarheid tussen regeltjes
wetten van waarheid stijgen naar mijn hoofd
in een gezicht wat tien jaar ouder is
sinds jij wegvloog
werd ik verast door al deze kleuren
de kleuren van de regenboog
pas een ander karakter aan
en gooi gif en vijand
naar de donkere kant van de maan
sta op en loop naar wat je gelooft
heb ik per ongeluk
aan twee rotsen wat belooft
toen ging er een poort open
en zag dat het goed kwam
wij zouden ooit
zij aan zij daar lopen
op een weide van goud en diamanten
tot die tijd is het is het zoeken
naar licht en warmte