de woorden vanuit mijn diepste ziel
vanuit mijn werkelijkheid droom
zijn vervlogen waanzinspinsels in de mist
van wat had
wat wil
en wat had moeten zijn
me achter laten met de zelfde pijn
kijk nog steeds af en toe naar de sterren en de maan
eindelijk weer geslapen mam
had de liefde graag willen beetpakken
en lekker aan elkaar vastplakken
maar dromen zijn geen werkelijkheid
dat zijn parallel verzinsels
mooi
maar voelt nu aan als de hel
in de wereld van boetedoening
heb ik verslagen het slagveld verlaten
zo ook het verhaal van de poorten
en haar wachters
1 tot 7
nou dat gaan we beleven
en geloof me ze gingen open
en het effect gaat door met slopen
werd weerspiegeld met een verloren liefde
die ik mijn donkere kant liet zien
maar het huilen en spijt heeft schijnbaar niet geholpen
dus moet gewoon verder met lopen
en hopen doe ik niet meer
want dat laat me sterven
elke keer een stukje meer
toch ben ik dankbaar spiegelbeeld
weet nu waar ik fout ging
en moet opnieuw gaan leven
ik zal wel nooit meer aan jou vastkleven
wat had ik dan gedacht
dit beest is gevallen
dit was de grap
de grap van het beest van de nacht