Ware Hart
Ik ben verloren,
Mijn zilveren hart.
Niet één maar twee,
Omdat ik er lange tijd één op reserve had.
Gecreëerd enkel en alleen voor jou,
In gedachten vertwijfelend wat daarop volgen zou.
Één op reserve om jou ervan te overtuigen,
Dat je niet langer hoeft te buigen voor dat wat is gebeurt,
Om te kunnen zijn degene waarnaar je verlangt,
Simpelweg,
Ik wilde zijn het meisje die jou leven kleurt,
Een liefde die alles omvangt.
Een tweede hart waarmee ik kon vechten voor herstel.
Ik weet wel,
Dit was verkeert, maar ik heb geleerd,
Dat ik wil leven zonder reserve.
Nu wil ik genieten van wie ik werkelijk ben,
Ik wil je zeggen,
Wen,
Aan het feit dat het deurtje naar mijn ware hart voor jou gesloten blijft.
Het herstel zal steil zijn,
Net zoals de weg naar mijn bang geworden hart,
Door ervaringen gevormd,
Dit besluit legt de wind stil waardoor het niet meer stormt,
In mijn ware hart want,
De zon die langzaamaan in mijn gedachten doorkwam,
heeft het zilver doen verbleken,
en maakte er goud van.
Ik heb me nogmaals verkeken…
Mijn hart heeft een waar toekomstplan!