Verborgen
De doos van Pandora was te vergelijken met mijn hart
Diep van binnen vol met pijn, angsten, zorgen en smart
Een leventje zo rustig, zolang je hem maar niet opendeed
Anders sneden er tranen in je huid en zag je mijn leed
Verstikt door zorgen, met bestemming onbekend
Heb ik mijn sombere ogen uiteindelijk van ze afgewend
Ik vulde mijn hart met belangrijkere dingen
En heb al het negatieve uit mijn hart kunnen wringen
Als druppels zwarte inkt zette ik ze om in woorden op papier
Ben blij dat ik dat gedaan heb, anders zat ik nu niet hier
Weet niet waar ik anders geeindigt zou zijn
Waarschijnlijn gestikt in mijn zorgen en pijn