Ik voel de pijn,
de oude pijn.
Voor mij nog steeds
niet weg te denken.
Denk aan die mooie tijd.
Voor mijn twaalfde.
Een klein onschuldig
meisje, puur en alleen
op de wereld.
Maar nog mooi en
ongeschonden.
Zonder handen die
in mijn lijf zijn gebrand.
Zonder littekens uit
het verleden.
Zonder pijn in mijn rug
en met een gelukkig
en eenzaam, maar
verder een pijnloos bestaan.