Duisternis valt, ongevraagd en opdringerig
zon heeft haar neergevleid bij zoveel overmacht
het is kil en o zo winderig
huilende zuchten bij de intrede van de nacht
de nacht die smeekt om wat licht
zij hoopte ook dat de zon nog niet was gezwicht
gelukkig is er nog de maan
zij heeft de zon en de nacht verstaan
ze neemt van de zon en geeft aan de nacht
en in ruil had zij graag
wat eenzamen en duootjes waarnaar zij lacht
met haar zachte licht, och, zo een eenvoudige vraag