atianna leefde bij haar stiefvader op de tempelberg
ergens op de grens van het oude siam.
ze had maar 1 wens
naar het andere dorp en niet zoals,
ze keek omlaag.
rottende grond
iedereen veiligheid in de mond
daar waar iedereen speelde met elkaar
en werd ze nooit meer geplaagd en gepest
als het plannetje niet zou lukken
dan wilde liever naar haar moeder
zo hoog was dat ,
dat je het niet zag vanaf het puntje van de reuze berg.
toen het donker werd sloop ze weg.
maar pech had ze meer dan geluk.
ze werd vastgebonden aan een ketting.
ze huilde om haar mama,
mama ik ben gebroken,
zal ik die ketting voor je breken zei iemand plotseling.
atianna keek op
het was een engel en deed haar ogen dicht
dat had haar moeder haar geleerd
ik kan je bevrijdenalleen zei de engel
alleen je woord wel een beest
groen, een groen beest zei atianna
de engel zong een lied
het lied van de staart
atianna loopweg zei de engel
atianna liep maar zat nog vast
vast aan haar staart
werp af zei de engel
en staart sprong los
jij staat niet alleen
er zijn nog veel als jou in het grote bos
lieten allemaal een staart los
en ruilde voor vleugels.