Reacties op dit gedicht
| doetsi: | Maandag, juli 07, 2008 10:12 |
| Toen ik achter mijn sluier vandaan kwam, bleek het zeer zeker niet mijn schuld die ik veel te lang heb moeten dragen, het fristte uiteindelijk mijn wereld op | |
| RealMe: | Zondag, juli 06, 2008 12:10 |
| mooi verwoord. groetjes, Bianca |
|
| arie: | Vrijdag, juli 04, 2008 19:47 |
| Soms is de wens tot duidelijkheid een grens.. Aan haar de keuze, deze te overschrijden; en gemoedsrust te vinden van het weten, dat de pijn verdrijft.. knuf, arie |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, juli 04, 2008 16:06 |
| Leest voor mij als een herkenning..in de sluier van verdriet!Stilmakend mooi! Goed weekend..lieve groetjes Knuffs...Dicky |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, juli 04, 2008 14:34 |
| kwetsbaarheid tonen is als breekbaar vliegen door dikke ongekende mist... liefs kerima ellouise |
|
| Lily May Parker: | Vrijdag, juli 04, 2008 11:13 |
| droefmooi deze waarheid, ik verschuil mij achter een muur...om te vermijden dat ik opnieuw moet bloeden in mijn hart kus Lily May xxxxxx |
|
| Fairouz: | Vrijdag, juli 04, 2008 09:03 |
| veel mensen dragen zo een sluier of masker van verdriet of om wat dan ook te verbergen. Soms willen ze hun verdriet koesteren en nemen de sluier nooit af..ook maskers daar blijft men graag achter...mensen en dat om allerlei redenen. Mooi geschreven fijn weekend, Fairouz |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, juli 04, 2008 08:47 |
| Aan haar om achter die sluier vandaan te komen :) | |
| lonely 1: | Vrijdag, juli 04, 2008 08:40 |
| droefmooi en voor velen herkenbaar denk ik, ook al staat hier fictie boven, liefs, hilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2008 | ||
| Thema's: | ||