Mijn kleinkinderen………
De jongste van een zestien maanden
hertoont het leven van de drie
zoals ik het weer groeien zie
van liggen, vallen en weer staande.
Er groeien banden , wel verschillend,
geslacht , karakter heeft bepaald
hoe je de samenhang vertaalt.
De snelheid kleurt soms tijd verspillend.
Er is de sport , maar ook de teerheid
van ’t kleine dat soms vol ontzag
in ‘t klein laat zien wat band vermag.
Een samenhang van zorg en blijheid.
Soms lijkt in leeftijd af te haken
-bij stoerheid van de puberteit
waarin de jeugd zich onderscheid-
de hechtheid van een vroeger raken.
Maar even later keert het tij.
Is er de warmte uit ’t verleden
dat even maar is weggegleden
en komt het samen zijn weer bij.
Geweldig ’t wonder van ’t geslacht
dat uit jouw kind’ren voortgesproten
ontdekkend toont dat ook die loten
iets dragen van dat wat jij verwacht.
Je mag ze volgen, als gezondheid
je kans biedt tot bepaalde tijd
hoe men in ’t wereldse gedijt
rond opa , in een nieuw habijt.
Je neemt het waar, niet meer te sturen
al neigt je denken er soms naar
maar duidelijk en zonneklaar
vertonen zij iets van jouw kuren.
th.