Ik weet even niet wat ik doe
En al helemaal niet wat ik voel
Misschien is het de pijn en het verdriet
Waarvan bijna niemand iets ziet.
Ik doe blij en praat normaal
Maar niemand ziet hoe erg ik baal
Even ging het goed
Was ik echt blij en tevree
Maar nu zit ik overal weer mee
Mijn hart gaat ervan tekeer
En mijn hoofd doet alweer dagen zeer
Maar klagen doe ik nu liever niet
Want niemand mag het zien..
Dat onderhuidse verdriet
Tranen prikken in mijn ogen
En nooit verdwijnt mijn lach
Maar ooit zal hij verdwijnen
En ik ben nu al bang.. voor die ene dag