Als de wind
als een snelle paardenmolen
slingert hij zich rond
stof op waaiend, niet gezond
snakkend naar iets wat hij niet vond
zijn staart liep hem uit te dagen
hij wou hem graag grijpen
zich bloeddorstig op hem smijten
hem om zijn bedoelingvragen
zie, daar gaat de staart omhoog
en wie loerde daar naar hem
die wilde hij klem
sneller draaiend alsof hij vloog
zuchtend en moe ging hij plat
de staart kwispelde nog even
hij lag nog na te beven
treurend likte hij zijn gat
lommert: | Zaterdag, juni 21, 2008 11:29 |
goede morgen...Ela...deze hiero is daar te lui voor..graag gelezen groet willem |
|
dichterbij: | Zaterdag, juni 21, 2008 09:41 |
een graag gelezen prachtig verwoord geheel. groetjes |
|
Lion10cc: | Zaterdag, juni 21, 2008 01:38 |
mooi zelfs een beetje grappig geschreven groetjes Leon | |
Windwhisper: | Zaterdag, juni 21, 2008 00:39 |
weer een sterk schrijven Ela slaap lekker liefs Cobie |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 juni 2008 | ||
Thema's: |