Als je iemand nieuw leert kennen
Kan je het aangename gevoel niet ontkennen
Je bent zo immens blij en gelukkig
Je voelt je plots in alles weer nuttig
In 2006 kwam jij plots in men leven
Een nieuwe onbekende werd me zomaar gegeven
Je was een moeilijk en verward cadeau
Dat zich in men leven nestelde ‘en petits morceaux’
Maar jou wilde ik helemaal niet beter leren kennen
Aan jou wilde ik voor geen geld ter wereld wennen
Je bent een schaduw die me duwt langs pijnlijke wegen
En zegt ‘ik blijf bij jou, je hele leven’
Je fluistert, ik ben je koning, jij mijn koningin
Maar ik wil jouw einde zien, en starten met een nieuw begin
Ik wil je kwijt, ver weg, wolkenhoog,
Maar je verliest me geen seconde uit het oog
Soms lijkt het even alsof je me toch gaat verlaten
Maar kort nadien ben je terug om me totaal te kraken
Je bent de eerste die ik voor eeuwig zou willen verliezen
Maar je weigert resoluut het hazenpad te kiezen
Door jou ontbreekt me soms de moed om verder te leven
Want ik zou zoveel meer willen geven
Aan men familie, men kindjes en aan Jan,
Maar ’t is iets wat jij me hebt ontnomen en ik helaas niet meer kan
Ik wil verlost zijn van jou, al was het voor amper een jaar
Maar voor ik het echt besef ben jij allang weer daar
Je blijft een pijn dat onomkeerbaar men lichaam verder vult
De nieuwe onbekende genaamd‘fibromyalgie’ werd in men leven onthuld…