Je dumpte me alsof het je niets deed
het waren mijn tranen die je vermeed
Je zei dingen die me braken
alsof er 100 messen in mijn hart staken
Je liet niets van je horen
er was een nieuwe jij geboren
Opeens belde je me midden in de nacht
je zei dat je al die tijd op me had gewacht
Een dag later verpeste je het alweer
net gepraat en je deed me meteen weer zeer
Weken later stond je huilend voor mij
je zei: "Ik kan je niet vergeten, is het echt voorbij"
Samen gehuild en uren lang gepraat
bijna wisten we; het was nog niet te laat
Een week later brak je weer mijn hart
ja, het is echt te laat voor een nieuwe start
Nu bel je weer alsof je nooit iets hebt gedaan
100x liet je mijn telefoon overgaan
Het vervangen naar jou is geblust
ik smeek je, laat me toch met rust