08-06-07 ( hoe mijn leven verandert)
Pas een maand geleden
kreeg ik het nieuws te horen
acht juni zouden we weg gaan
weg uit deze buurt, uit dit huis
van mijn vrienden, mijn vertrouwde plek
Tranen huilde ik dagen lang
want ik wilde nog niet weg
niet na zes jaar hier gewoond te hebben
in dit drukke gebeid vol mensen
mijn hart ligt hier
Ik was nog niet zo oud
besefte alles nog niet zo goed
dat besef is nu pas gekomen
nu we vandaag een jaar
in ons nieuwe huis wonen
Zes jaar hebben mijn ouders
in angst geleefd, zonder dat
ik iets door had of had gemerkt
ze wilde mij een onbezorgde
jeugd geven, dat was hun doel
Beetje bij beetje werd alles ingepakt
nam ik afscheid van mijn vrienden
van mijn oude huis, mijn plek
mijn slaap kamer en de straten
Alle dozen in de auto
en als laaste stapte ik in
ik keek nog een keer om
naar het huis en de plek
die mij zo dierbaar waren
We kwamen aan in een lange straat
met allemaal alleenstaande huizen
het was er rustig en je hoorde
alleen de koeien en de vogels
je kon de wind door het
gras horen fluisteren
Treuzelend ging ik naar binnen
zette ik mijn voet over de drempel
en iets gebeurde wat ik niet had verwacht
er kwam een rust over mij heen
iets wat ik die zes jaar in het vorige huis
nooit heb mee gemaakt, niet heb gevoelt
Ondekkend liep ik door het huis
en ik begon het oude huis te vergeten
ik zag onze tuin, ik was meteen verliefd
zo goot, zo mooi, zo afgelegen, zo rustig
en achter onze tuin, het hield niet op
weilanden zo ver je kijken kon
niet wetend dat dit bij ons huis hoorde
De dagen verstreken en alles kreeg een plek
ik voel me thuis op mijn slaap kamer
internet deed het toen nog niet
de buurt was zo rustig, en aardig ook
beetje bij beetje begon ik me thuis te voelen
en wilde ik absoluut niet meer weg
Weer een tijdje later woonde we
in onze nieuwe huis al zes maand
toen ik begreep waarom we moesten verhuizen
eindelijk wist ik de rede waarom mijn
ouders zes jaar in angst hebben geleefd
Ik voelde hun hart zuchten nu alles
weer een plek had hier in dit nieuwe huis
ze waren opgelucht en blij
weg uit die drukke buurt en dat kleine huis
waar je je amper in draaien kon
hallo nieuw huis, met te veel ruimte
En nu woon ik hier een jaar
prcies een jaar geleden, al viel
acht juni wel op een vrijdag vorig jaar
Ik weet al niet meer beter
heb het hier erg naar mijn zin
mooie grote tuin, mooi groot huis
weilanden er achter, alleen staande huizen
en een eeuwig heid van rust
Heb mijn ouders bedankt
dat ze me hier mee na toe hebben genomen
want als we niet waren verhuisd
was het heel , heel anders met ons gegaan
Ik wil hier blijven, want die rust die ik voel
heb ik nog nooit gevoel, mijn hart ligt
nu hier en dat zal zo blijven
Hier in dit mooie limburg
gemeente maastricht nog wel
in een boeren gat zoals je het noemen kan
dus niet bij alle auto`s, drukke winkels enzvoort
Maar nee, in een boeren gat tussen
water en weilanden in
waar je de wind door het gras
kan horen zingen...
less - no more: | Dinsdag, juni 10, 2008 13:06 |
fijn dat je je draai daar (opnieuw) gevonden hebt liefs Jan |
|
tweety-ysje: | Maandag, juni 09, 2008 09:49 |
prachtig mooi dit mooi dankbare gedichte | |
Innerchild: | Zondag, juni 08, 2008 15:57 |
Wat een mooi verhaal ! Ik hoop dat dit geluk nog lang mag blijven duren ... geniet er elke dag maar van ! Met liefs, Innerchild |
|
88: | Zondag, juni 08, 2008 15:45 |
dan ben je nu schatrijk he? bofkont!! | |
Auteur: AngelOfWonder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 juni 2008 | ||
Thema's: |