Zij leeft, woont in mijn hoofd,
in het huisje naast de pijn.
Ze verstopt zich
achter de grote grijze wolken, achter de blijdschap.
Als ze voor zich uitstaart, bedenkt,
herleeft ze. Ze verwondert zich dat zij
niet zien, of dat niet willen-
het zal allemaal wel.
Als ze vliegt, klappert
met haar lange vleugels
ontmoet ze mij
en alles wat in mij leeft, de hele wereld.