aan de boordsteen van de Schelde
sta ik te kijken en denk bij mezelf
ooit heeft Rubens hier ook gestaan
waaraan dacht Pieter Pauwel toen?
hetzelfde als deze eenzame ziel?
waarheen stroomt het water?
vanwaar komt het gestroomd?
waarheen drijft dat stuk wrakhout?
naar zee, alleszins, maar dat is te simpel
zonder verhaal kan er niets leven
het leven is een verhaal op zich
het mijne en dat van Pieter Pauwel
lopen parallel, hij leefde toen, ik nu
hij werd beroemd, ik misschien
hij werd geboren, leefde en stierf
ik ook, dat is het parallelle, het zekere
(ik vroeg mij maar af...)