rozen
ik ruik de rozen
Het geluid van een liefdeslied
Een zoete klank, weergalmend
Jouw herinnering
een vage schim
doet me denken aan vroeger
de tijden met jou
Nooit een traan laten
Maar 's nachts met halfopen ogen
staren naar het plafond
Dan weer liggend op mijn buik
Mijn gezicht in het kussen
Zwarte, zoute vlekken verschijnen
Mijn haar de tranen bedekkend
Als suiker op een bittere vrucht
De suiker mijn gedrag
De vrucht wat daarachter schuilt
Pijn overspoelt mij
Maar geen traan zal jij zien