Blauw
Bons, bons deed mijn hart
Toen waren mijn ogen opeens verstard
Zittend op die muur langs die saaie hokken
Bons, bons tot in mijn sokken
Een felle zon en ver weg van t strand
Toch zag ik de zee glinsterend van een afstand
Blauw, blauw fluisterde mijn hart zachtjes
Ja, zulke blauwe manen verschijnen alleen op uitzonderlijke nachtjes
Caribische oceanen of nu-en-dan-verschijnde manen?
Blauw, blauw! En ze weten nog te tranen
En als twee gouden muntjes zojuist gestolen
Heb ik ze diep in mijn hart verscholen