Nog altijd voel ik uw aanwezigheid,
de sterke persoon van vroeger.
Niet de zwakte die in uw heerste de laatste tijd,
u was een zwoeger, een vechter, een sterke man.
Een vechter.. en man van woord en daad,
en goede spreker..wat ik toen niet erkende.
Soms zijn er tijden dat ik ben o zo kwaad,
in tijden van verdriet en angst wat maakte ik een bende.
Om u voel ik liefde maar ook vrok,
de pijn en het verdriet versterkt het verdriet.
Vanwaar dat ik alsnog schrok,
ik besef nu pas wat u achterliet.