Ze verkruimelt het beschuit
legt zich te rusten in de avond
waar de muziek zich toont
aan de pianiste
Soepel glijden haar vingers
over de toetsen
waarin geluiden zich verkondigen
als zingenden nachtegalen
Mooier speelt ze
dan de tubatiste
die Otis Redding naar buiten lokt
bij de verlichte haven
Ze verkruimelt het beschuit
beetje bij beetje
en speelt zachtjes
de melodie van een zwoele avond
Oorlam: | Woensdag, mei 21, 2008 15:32 |
:) goed! | |
Dina-Anna: | Dinsdag, mei 20, 2008 21:01 |
Héél mooi geschreven, graag gelezen. Liefs Dina |
|
dario: | Dinsdag, mei 20, 2008 12:24 |
Deze vind ik echt geweldig en de mooiste tot nu toe. Zo inhoudelijk mooi zie ik ze zelden. Subliem. gr''jes, dario |
|
lommert: | Dinsdag, mei 20, 2008 08:10 |
in gedachten zie ik er de zee maan en sterren bij...uiteraard met een warme aangename bries;) stevige groet willem |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2008 | ||
Thema's: |