ooit zo machtig getooide hen
nu stiller van mijn nacht’lijk trek
Uw vlees lonkt naar mij
van achter glas
oh, Febo-kip
favoriete snack

het vet druipt uit Uw porien
wanneer ik mijn tanden in U zet
barbaars
vier ik mijn lusten
op U(w) bot
voordat ik voldaan scharrel
richting huis en eigen bed

even nog luisteren naar de kakafonie
’n helse melodie van gekluif
starend naar mijn, dronken, broeders
vretend
uit dezelfde ruif

U bent met een reden heen gegaan
nee, Uw bloed is niet nutloos vermorst
U voorziet in een walgelijke behoefte
mijn verlangen
naar Uw sappige dij en borst

Febo-kip, oh Febo-kip
mondwaterend lekker stuk
een ode aan U vindt hier gehoor
Bedankt voor ’t kortstondig, pure geluk!