Waarom moet je daar zijn
Ik sluit me ogen, ik denk aan je, Het doet me pijn
Waarom moest het zo gaan
Zachtjes laat ik een traan over mijn wangen gaan
Nooit meer zou ik voelen, hoe het is om met je te praten
Nooit meer zou ik je voelen, in me hart ontstaan nu gaten
Ik wil naar je toe rennen, en je in de armen springen
Ik mis je zo, me gevoel is niet te bedwingen
Ik wil het vergeten al de nare en goede tijden
Want hoe het nu gaat, dat laat me alleen nog maar lijden
Mama deed me weg, nu zit ik hier alleen
Ik heb jou niet meer om me heen
Je was me grote zus, en dat ben je nog steeds
Ik weet ook niet, waarom het leven me dit aan deed
Elke avond kijk ik uit het raam
Honderden kilometers van jou vandaan
We mogen mekaar niet meer zien, nooit meer
Je bent daar, en ik hier, het doet me zeer
Maar met mijn ogen dicht
Zie ik jou gezicht
Kan ik jou nog even horen
Dan stopt het, de gaten die in me hart worden geboren
Dan raak ik jou weer aan
En zie jij mij weer staan
Dan maakt het donker plaats voor licht
Altijd zou jij mijn zonneschijn wezen
Die je altijd bent geweest
Nooit zou ik vergeten
jij was er het meest