Verdrink niet
nu ik de schepen tel
en weet dat jij
van mij vertrekt
Stevig was jouw pas
net als het touw
waarin knopen lagen
die onze levens schreven
We waren boeken
een potlood en wat pennen
die het theater van
het leven herschreven
Ik zag jou jij zag me
de schepen die we telden
waren de laatste
die jouw ogen zagen
Marousia: | Woensdag, mei 14, 2008 22:44 |
Een nadenker eersteklas, prachtige parel staat hier te lezen. Liefs van Marousia | |
Ria Klein Herenbrink: | Woensdag, mei 14, 2008 09:29 |
woelige baren prachtig beschreven liefs Ria |
|
hiljaa: | Woensdag, mei 14, 2008 07:57 |
zucht ..... doe tme denken... knufliefs--hiljaa-- |
|
ninodepino: | Woensdag, mei 14, 2008 00:42 |
mooie titel schamele vertoning liefs, nino. |
|
red one: | Woensdag, mei 14, 2008 00:34 |
dit voelt als een schaafwond, maar erg mooi geschreven Wijnand. (dank voor je spontane reactie doet me goed) Groetjes red one |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2008 | ||
Thema's: |