langzaam gaat mijn kamerdeur open,
en jij stapt naar binnen.
ik wilde niemand spreken,
maar jou laat ik toe.
jij begrijpt me,
jij weet precis hoe ik me voel.
met jou kan ik praten,
over wat dan ook.
jij luisterd naar me,
en begint niet te schreeuwen,
ookal ben je het niet me me eens.
stapje voor stapje,
kom je steeds dichterbij.
totdat je dan uiteindelijk,
voor me staat.
je gaat zitten op mijn bed,
en je trekt me op jou schoot.
ik voel twee veilige armen om me heen,
twee veilige armen van jou.
zachtjes begin ik te huilen,
en jij troost me.
je hoeft niets te zeggen,
jou aanwezigheid is al genoeg.
steeds meer tranen,
verlaten mijn ogen.
ook bij jou,
vallen er een paar.
je voelt zo goed met me mee,
en het doet jou ook pijn,
als ik pijn heb.
wij delen alles samen,
wij zijn samen een.
jij en ik,
wij blijven voor altijd samen met z'n twee.