zomaar onverwachts fluisterde je tegen mij
ik ging uit van een beetje aandachttrekkerij
je fluisterde mij woorden
kon er wel om lachen maar soms ook aan storen
ik liet me niet meeslepen in jouw verhaal
maar fluisterde toch terug een aantal maal
gewoon om te lachen beetje ouwehoeren op zijn tijd
gewoon een dolletje in anonimiteit
jij vroeg om meer, ik gaf het je niet
enkel jij was degene die zijn msn achterliet
maar in die maanden ben ik veranderd
ben mezelf gaan ontdekken
kwam er weer achter wie ik ook eigenlijk was
een jonge meid die zichzelf aan het vergeten was
ik stond er dan ook eventjes bij stil
wat is de reden dat ik mijn msn niet geven wil
ik heb een partner maar wat dan nog?
ik gaf je mijn msn dat is nog geen bedrog
maar precies zoals ik het zeg; nog niet
op msn werd het serieuser en het kwaad was al geschied
van smsen naar bellen
van bellen naar elkaar zien
toch mijn eigen schuld misschien?
ik sta er weer bij stil
waarom heb ik het gedaan
het was wel erg aangenaam
gedachten dwarrelen nu door mijn hoofd
is het allemaal wel veroorloofd
2 relaties staan nu op het spel
enkel door het spelen van een spannend spel
hij getrouwd en ik een vriend
onze partners hebben dit niet verdient
en toch gaan we er nog steeds mee door
en brengen mijn gedachtes op een dwaalspoor
eigenlijk moet dit stoppen
dat weet ik maar al te goed
maar ergens heb ik het idee dat dit gewoon gebeuren moet
bewust worden van wat je hebt en ook wat niet
heel even kijken wat het leven mij nog meer bied
ik weet dat velen het afkeuren
heb dat zelf ook gedaan
had ook niet verwacht dat mij dit zou gebeuren
maar sommige dingen kunnen uit het niets ontstaan