zoveelste reis,hoe uit te leggen
verlof voorbij, omhelzing, hand
een ingehouden traan,zoveel te zeggen
ik maak me los ook van het land
vraag niet waarom ik liefde achter mij wil laten
is het ons karma dat mij jou steeds doet kwellen
je denkt van niet ik heb 't heus wel in de gaten
toch trekt het onbestemde, golven die zwellen
kleiner wordend vervaag je uit mijn zicht
jouw vastigheid,vertrouwen al verder weg van mij
maar aan de verre kim dat altijd lonkend licht
opnieuw die vraag, ben ik nu droef of blij.