fouten
van je fouten moet je leren
en ja dat heb ik nu gedaan
ik ging weg
en had een hele goede reden
maar heb desondanks
altijd voor jou klaargestaan
jij beheersde mijn leven
en ik liet je toe
ik wou wel verder met mijn leven
maar ik wist gewoon niet hoe
je drong jezelf elke dag weer in mijn huis
en ik...ik was het vechten moe
accepteerde veel te veel
jij beheersde mijn geluk
en met mn stomme kop....liet ik het toe
al je probelemen
kreeg ik over me heen
en ik voelde me nog schuldig ook
want ik ging weg
liet jou alleen
door jouw gedrag
verloor ik zicht op de realiteit
jij was degene met de losse handjes
en daarom...
daarom ben jij alles kwijt!
dus wat in godsnaam
verwacht je nu eigenlijk van mij
rot op uit mijn leven
ik ben bij je weg
ben eindelijk vrij
tot aan de grond
had jij mij afgebroken
maar jammer joh
k ben opgestaan
sterker dan ooit tevoren
ik kan de hele wereld aan
Reacties op dit gedicht
| Bert Vos: | Maandag, september 29, 2008 11:45 |
| is wel een tijdje geleden. Maar wat een agressie in dit gedicht (gevoelsmatig) goedzo. knap gedaan Marieke. en nooit meer laten gebeuren. liefs Bert |
|
| leilei: | Maandag, mei 05, 2008 21:31 |
| snik wat herkenbaar en nee je bent niet dom maar je hebt een hartje van goud |
|
| hiljaa: | Woensdag, april 30, 2008 10:53 |
| dit is heel herkenbaar knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: m.s | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2008 | ||
| Thema's: | ||