Elenore De Groote: | Donderdag, mei 01, 2008 12:49 |
Prachtig geschreven! Subliem! Grenzen aangeven heeft dan ook tijd nodig. Doe alles waar jij zin in hebt en volg je eigen gevoel, vertrouw op je eigen instinct en als dat niet werkt gebruik dan het verstand. Kom tot de diepere kern van jezelf en ontdek de wereld. Dit gedichtje is herkenbaar voor velen en erg boeiend! Liefs, Elenore xxx | |
Hans Winter: | Dinsdag, april 29, 2008 21:50 |
niet voor niets zijn de tien geboden tamelijk ruim, daarbinnen begint het waardevol vinden gaan ervaren. hans |
|
Marousia: | Dinsdag, april 29, 2008 20:50 |
Mensen zijn niet te kooien binnen allerlei grenzen, in de liefde is het vrijheid in gebondenheid, welke weer anders is, dan gekooid zijn. Een echt nadenkertje heb jij hier in alle pracht weten te verwoorden. Liefs van Marousia | |
Quicksilver: | Dinsdag, april 29, 2008 20:41 |
Zo is het lieve vatje..zoek zelf de tijd.. die misschien grenzend zijn! Al zijn ze er nog niet! Mooi inhoudelijk schrijven Liefs van mij Dicky |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, april 29, 2008 16:01 |
wanneer beperking wordt opgelegd, groeit de drang naar vrijheid nog sterker... goed neergezet Vatje! liefs kerima ellouise |
|
Nummer 127: | Dinsdag, april 29, 2008 15:34 |
ik heb reeds ergens genoteerd every promiss promisses you of ook wel elke belofte belooft jou wees dus zuinig met beloftes want eenmaal afgesproken is het moeilijk terug te keren volg je hart en je verstand groetjes Nummer 127 |
|
honingbijtje: | Dinsdag, april 29, 2008 15:15 |
Grenzen geven ruimte aan maar mogen nooit beperkingen opleggen. liefs en een dikke kus honingbijtje |
|
Windwhisper: | Dinsdag, april 29, 2008 13:54 |
duidelijk je grenzen aangeven dat is juist zo heel belangrijk in een relatie en ook in het leven lieve groet Cobie Kuzzz |
|
Oorlam: | Dinsdag, april 29, 2008 13:12 |
dat zien we inderdaad dinsdag of over een paar maanden dan wel weer | |
Fairouz: | Dinsdag, april 29, 2008 12:33 |
gekkooid in je bunkertje of gekooid in je gevoel ? mooi beschreven liefs fairouz | |
Yellow: | Dinsdag, april 29, 2008 11:38 |
knap geschreven Vat, zeer herkenbaar, Y. |
|
vivika: | Dinsdag, april 29, 2008 11:09 |
ja zelf zoeken vatje...gaat jou gelukkig maken later...je niks door een ander laten opleggen... mooi hoor dikke kus van mij |
|
less - no more: | Dinsdag, april 29, 2008 09:51 |
de grenzen zijn er om te verkennen, terecht geef je aan dat je die zelf moet ondervinden. Nu maar hopen dat jou grensoplegger ook je gedicht leest :) liefs Jan |
|
Cornelia.dvw: | Dinsdag, april 29, 2008 09:50 |
Toch niet de gouden kooi. Alles wat blinkt is nog geen goud. Maar het zoeken zeker waard. Liefs, Cornelia | |
red one: | Dinsdag, april 29, 2008 09:48 |
gekooid, ja zo heb ik me ook weleens gevoeld, dat gevoel verdwijnt wel weer Vat :) | |
Ludy: | Dinsdag, april 29, 2008 09:48 |
Je grenzen ontdekken begint bij het leren kennen van je gevoel, daarna pas kun je ze verwoorden. Laat je inderdaad niet remmen in deze zoektocht anders dan door je eigen verstand. Liefs, Ludy |
|
lexx: | Dinsdag, april 29, 2008 09:42 |
wat zijn grenzen, vatje? Op naar dat onherbergzame gebied! laat je niet beperken of op de huid zitten :) kus. | |