Er luid geen klok meer
nu binnen in alles stierf
dat schoonheid verborg
en vertrouwen aan een ander
Lang leek het pad
waar over gelopen werd
om rust te vinden
die zo dikwijls ontbrak
Zo anders waren de dingen
die men van buiten zag
al werd nimmer het leed begraven
dat geschreven stond
In een weerloos iemand
Vermeulen Rudy: | Dinsdag, april 29, 2008 01:14 |
volledig me akkoord wat red one zei...absurde mens onterende situatie ...mooi verwoord grn ikke |
|
red one: | Maandag, april 28, 2008 17:47 |
het is ongelooflijk en onder een keurige dekmantel. hoeveel van deze situaties zullen er nog zijn en onbekend blijven? ZIEKE gasten. Liefs red |
|
Yellow: | Maandag, april 28, 2008 12:01 |
Wat heb je dit feit prachtig in poëzie gegoten, ook al is het zeer erg, ik vind dit prachtig geschreven, Y. |
|
remie: | Maandag, april 28, 2008 11:56 |
boek gelezen???...van natasja, er zijn er nog zoveel, dutroux is er één van... liefs remie | |
Evi: | Maandag, april 28, 2008 11:14 |
Ja zoiets is onmenselijk.. mooi omschreven! liefs |
|
Windwhisper: | Maandag, april 28, 2008 11:07 |
Ja Wijnand en dan maar hopen dat er niet al te veel weerloze mensen elders oppgesloten zitten in kelderruimtes Liefs Cobie |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 april 2008 | ||
Thema's: |