Besef…..
’t Lijkt zo gewoon, dingen die je omringen.
De welvaart die nog aan ons kleeft.
Het land dat nog in vrede leeft.
Bloemen die bloeien,vogels die zingen.
Doch als ik plots beseffen ga hoe deze elementen
mijn leven dragen in haar koningschap
dat ‘k elke morgen gezond uit bed weer stap
dan kent mijn pap toch vele krenten.
Ontstijgt ’t gewone , als de liefde van mijn vrouw
’t besef wat mij, in haar , onnoembaar is gegeven.
Het parelend dragen van ons liefde leven
en nimmer afnemend haar grote trouw.
Ontdek ik in mijn kind’ren de geslachten
van wat als bloesem in mijn levenstuin
mij toelacht als de rijkste vruchten.
Verankerd tot een ongekend fortuin.
Beseffend wat mij zo is toegevallen,
dank ik mijn Schepper , voor dit groots onthaal.
Schaam ik mij soms, voor die niet hebben:
God schenk ook hen uit Uwe levensschaal.
th.