Verslagen
En verloren
Strijd was te groot
Geluk is verdreven
Blijf niet streven
Pijn die dringd
Tot diep in m'n hart
Tranen vloeien
Bloemen niet bloeien
Hersens vergeten
M'n eigen naam
Kennen geen weg
Alleen maar de pech
Hart verlaat
M'n lichaam
En ziel
Wil niet meer blijven
Wil niet meer drijven
Zeƫen van tranen
Verdrink
Maar sterf niet
Alles geschreven
Kan zo leven
Glimlachen kan
Maar ben bang
Voor komen zal
Durf niet lossen
Verleden
En pijn
Durf niet te vragen
Wie m'n echte vrienden zijn
Leven is van mij
Niemand beslist
Ik doe wat ik wil
Niemand die mij kent
Die weet wie ik ben
Niemand die m'n gevoelens weet
Niemand die ooit zo leed