Waar zones worden aangeraakt
Opgesloten woorden smorend stikken
 
Gekanker op de loer ligt
Kelen dichtsnoeren
 
Ingehouden woede zich een snelle baan vreet
Via kwijnende ingewanden  
Waar vlees verhardt
Kilte nog verkoelt
 
Verbazing monden snoert
Alom verstomd
 
 
Daar komt nergens
Eruit is alles
 
Verdrietschreeuw
Barst open
 
Nieuwe kansen
Dichter bij elkaar
 
Zo dankbaar vasthoudend
Welke enige levensminuten
 
Los hartverwarmend
Adem ruimte geven
Reacties op dit gedicht
Elenore De Groote vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


dreadqueen: Zaterdag, april 26, 2008 19:47
Heel herkenbaar dit voor mij.Twee vriendinnen en een vriend verloren alsook mijn oudste broer in twee jaren tijd en nu nog twee familieleden die vechten tegen de strijd.Toch neem ik het leven dankbaar aan met af en toe toch een smile want daar gaat het om,dankbaar zijn voor het leven die ons rest.Dikke knuf


Searching: Zaterdag, april 26, 2008 19:00
Ehm....mond vol tanden.


kerima ellouise: Vrijdag, april 25, 2008 20:15
sterk en intens geschreven...erg knap neergezet Eleanore !!!! chapeau !

liefs
kerima ellouise

en dank je voor al je fijne reacties ! erg lief van je!


Mrs Flintstone: Vrijdag, april 25, 2008 12:48
Heel sterk, heel heftig geschreven. Erg mooi.
Bedankt voor je mooie reactie. Daaruit merk ik dat je precies begrijpt waarover het gaat.

Dikke knuffel van Wilma


1_2_tree: Donderdag, april 24, 2008 19:27
dat einde vooral erg mooi!
supergedichtie maar wel erg triest.

xxx


Quicksilver: Donderdag, april 24, 2008 17:30
Je een na laatste strofe is geweldig! Dankbaar vasthoudend in alles en nog wat!Waar adem ruimte geeft! in minuten-weken-maanden-jaren!
Dank je voor dit gdicht!dank je voor je teleks fijne reacties! Jij bent een lief mensje!;)knuffelke
Dickyxxx


Quicksilver: Donderdag, april 24, 2008 17:27
Hier val ik eventjes helemaal stil! Ontroering maakt zich van mij meester! Omdat deze ziekte nu bij ons in de familie afspeelt! Bij mijn lieve zwager die net 50 jaar is geworden! Hij ligt ernstig ziek in het ziekenhuis! De levenskansen zijn 3 tot 6mnd! Er is veel verdriet en pijn! Maar het maakt dat de familie ook weer dichtbij elkaar is! In steunen en troosten!! Maar zo kun je dit gedicht dubbel vetalen..het gezwel in jezelf! In negatievietijd of zie je het merendeels positief!




Janny Scheybeler de Jonge: Donderdag, april 24, 2008 15:00
heel sterk geschreven
graag gelezen hoor
gr.janny


Nummer 127: Donderdag, april 24, 2008 13:07
ja ziek zijn is niet leuk
het enige wat we kunnen doen is het aanvaarden
en er ons naar aanpassen
want uiteindelijk komt het erop neer dat we zelf gelukkig moeten zijn met wat wij doen
en niet een ander met onze daden
zonder zelf gelukkig te zijn
bedankt voor je compliment

Nummer 127 x


SensibleGuy: Donderdag, april 24, 2008 13:03
Vrijheid beplijt
en nagestreefd
Gevonden en beetgenomen
om niet meer los te laten

Echter gevangenschap in gewoonten
doet soms het gedrag
terugverlangen naar die plekken
waar het kwaad kon groeien

Reeds overwonnen voor nu
alerter op hoe het kan zijn
de steun van buiten
voor het gewoeker in zichzelf....

Zwaaitje van SensibleGuy


lonely 1: Donderdag, april 24, 2008 11:46
wohw, prachtig hoe jij dit schrijft,
mooi!!!

liefs, hilde


RealMe: Donderdag, april 24, 2008 10:58
whoow....zo donker aan het begin en toch warm eindigen. Super....

groetjes,
Bianca


vat: Donderdag, april 24, 2008 10:47
heel sterk
liefs


lommert: Donderdag, april 24, 2008 08:41
moest direct denken aan mijn jongste zusje ...54 jaar geworden...vreselijke ziekte...sterke woorden gebruikt in je gedicht...liefs van mij


willem


Windwhisper: Donderdag, april 24, 2008 08:35
Ja dit is intens en vertegenwoordigt een gevecht, dat heel soms overwonnen wordt,
Knap geschreven,
lieve groet Cobie
Kuzzz


Yellow: Donderdag, april 24, 2008 08:31
knap geschreven,
Dit jaar is er nog een nonkel gestorven van mij aan longvlieskanker na een jaar vechten, ongelooflijk hoe imand dan aftakelt, erg om te zien.
Y.


Innerchild: Donderdag, april 24, 2008 08:06
Een sterk gedicht over kanker, Elenore !
Vooral sterk in woordkeuze, zonder taboe maar toch ook weer niet te hard. Gewoon zoals het is.

Hoedje af daarvoor !

Liefs,
Inner


Over dit gedicht
Auteur:  Elenore De Groote Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Innerchild
Gepubliceerd op:  24 april 2008
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.