dreadqueen: | Zaterdag, april 26, 2008 19:47 |
Heel herkenbaar dit voor mij.Twee vriendinnen en een vriend verloren alsook mijn oudste broer in twee jaren tijd en nu nog twee familieleden die vechten tegen de strijd.Toch neem ik het leven dankbaar aan met af en toe toch een smile want daar gaat het om,dankbaar zijn voor het leven die ons rest.Dikke knuf | |
Searching: | Zaterdag, april 26, 2008 19:00 |
Ehm....mond vol tanden. | |
kerima ellouise: | Vrijdag, april 25, 2008 20:15 |
sterk en intens geschreven...erg knap neergezet Eleanore !!!! chapeau ! liefs kerima ellouise en dank je voor al je fijne reacties ! erg lief van je! |
|
Mrs Flintstone: | Vrijdag, april 25, 2008 12:48 |
Heel sterk, heel heftig geschreven. Erg mooi. Bedankt voor je mooie reactie. Daaruit merk ik dat je precies begrijpt waarover het gaat. Dikke knuffel van Wilma |
|
1_2_tree: | Donderdag, april 24, 2008 19:27 |
dat einde vooral erg mooi! supergedichtie maar wel erg triest. xxx |
|
Quicksilver: | Donderdag, april 24, 2008 17:30 |
Je een na laatste strofe is geweldig! Dankbaar vasthoudend in alles en nog wat!Waar adem ruimte geeft! in minuten-weken-maanden-jaren! Dank je voor dit gdicht!dank je voor je teleks fijne reacties! Jij bent een lief mensje!;)knuffelke Dickyxxx |
|
Quicksilver: | Donderdag, april 24, 2008 17:27 |
Hier val ik eventjes helemaal stil! Ontroering maakt zich van mij meester! Omdat deze ziekte nu bij ons in de familie afspeelt! Bij mijn lieve zwager die net 50 jaar is geworden! Hij ligt ernstig ziek in het ziekenhuis! De levenskansen zijn 3 tot 6mnd! Er is veel verdriet en pijn! Maar het maakt dat de familie ook weer dichtbij elkaar is! In steunen en troosten!! Maar zo kun je dit gedicht dubbel vetalen..het gezwel in jezelf! In negatievietijd of zie je het merendeels positief! |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, april 24, 2008 15:00 |
heel sterk geschreven graag gelezen hoor gr.janny |
|
Nummer 127: | Donderdag, april 24, 2008 13:07 |
ja ziek zijn is niet leuk het enige wat we kunnen doen is het aanvaarden en er ons naar aanpassen want uiteindelijk komt het erop neer dat we zelf gelukkig moeten zijn met wat wij doen en niet een ander met onze daden zonder zelf gelukkig te zijn bedankt voor je compliment Nummer 127 x |
|
SensibleGuy: | Donderdag, april 24, 2008 13:03 |
Vrijheid beplijt en nagestreefd Gevonden en beetgenomen om niet meer los te laten Echter gevangenschap in gewoonten doet soms het gedrag terugverlangen naar die plekken waar het kwaad kon groeien Reeds overwonnen voor nu alerter op hoe het kan zijn de steun van buiten voor het gewoeker in zichzelf.... Zwaaitje van SensibleGuy |
|
lonely 1: | Donderdag, april 24, 2008 11:46 |
wohw, prachtig hoe jij dit schrijft, mooi!!! liefs, hilde |
|
RealMe: | Donderdag, april 24, 2008 10:58 |
whoow....zo donker aan het begin en toch warm eindigen. Super.... groetjes, Bianca |
|
vat: | Donderdag, april 24, 2008 10:47 |
heel sterk liefs |
|
lommert: | Donderdag, april 24, 2008 08:41 |
moest direct denken aan mijn jongste zusje ...54 jaar geworden...vreselijke ziekte...sterke woorden gebruikt in je gedicht...liefs van mij willem |
|
Windwhisper: | Donderdag, april 24, 2008 08:35 |
Ja dit is intens en vertegenwoordigt een gevecht, dat heel soms overwonnen wordt, Knap geschreven, lieve groet Cobie Kuzzz |
|
Yellow: | Donderdag, april 24, 2008 08:31 |
knap geschreven, Dit jaar is er nog een nonkel gestorven van mij aan longvlieskanker na een jaar vechten, ongelooflijk hoe imand dan aftakelt, erg om te zien. Y. |
|
Innerchild: | Donderdag, april 24, 2008 08:06 |
Een sterk gedicht over kanker, Elenore ! Vooral sterk in woordkeuze, zonder taboe maar toch ook weer niet te hard. Gewoon zoals het is. Hoedje af daarvoor ! Liefs, Inner |
|
Auteur: Elenore De Groote | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 24 april 2008 | ||
Thema's: |