Weg langs de zee
het voelen van het oneindige water
zo blauw als de lucht
als de verf op mijn vingers
mijn hart wordt gereguleerd door het stromen
het neemt me mee
het eindeloze gat in
het Gat der Waarheid
dat me de beledigingen toeslingert
waar ik alles onder ogen zie
geen reden tot hilariteit
alle beloftes achterwege
het laatste straaltje licht sijpelt weg
de achting van de duisternis
de duisternis die me alles laat herhalen
inert dringt alles tot me door
geen staatsie meer van het leven
alle tederheid verdwijnen
de wanhoop nabij
laat alles wegebben
al mijn liefde is ontnomen
de liefde waardoor ik al mijn jaren ben omarmd
de beste vriend van de haat
die mijn leven bestierde
heeft me niet beschermd
tegen de eeuwige slaap
gevochten tegen de bierkaai
verbrijzeld is alles
ik ben herenigd met de dood