De warme gevoelens van toen,
ik zou het zo weer over willen doen.
Maar het leven is niet meer zoals in die tijd,
het is niet meer vrijheid,blijheid!
Nu heb ik een gezin,waar ik voor klaar moet staan,
toch had ik alles met jou graag nog een keer over gedaan.
Had er veel voor over om nog even terug te gaan in het verleden,
en voor een momentje ontsnappen uit het heden.
Maar het was niet allemaal rozegeur en maneschijn,
heb van jou een hoop verdriet gehad én pijn..
Waarom liet je me zo stikken,had ik niet het recht op enig uitleg?
je zei weleens;"Ik doe altijd alles wat ik zeg.."
Maar zo heb ik je niet gekend,je liet me keihard vallen,
en heb een tijd alleen maar wat lopen te raaskallen.
Niemand die me begreep,hoe kan ze nou zo'n verdriet hebben om iemand die ze nooit zag???
maar ze wisten niet hoeveel ik van je hield,het liefste zag ik je iedere dag.
Je betekende zoveel voor mij en was niet in staat om om een ander te geven,
ik wilde alleen jou in mijn leven.
Nooit heb ik zoveel van iemand gehouden en iemand zoveel van mezelf laten zien,
maar je liet me alleen,zonder iets te zeggen,met alle gevolgen van dien.
Ik kwam in een verschrikkelijke dip terecht,
en was verwikkeld in een enorm gevecht.
Een gevecht met mezelf...mijn gevoelens,ik had er geen vat meer op,
heel mijn leven stond op zijn kop.
Waarom?Spookte dagelijks door mijn hoofd...
waarom is hij niet eerlijk geweest,zoals hij had beloofd?
Waarom vind hij dat ik dit verdien?
heb ik iets fout gedaan misschien?
Maar ja het leven staat niet stil,
en het is gebeurd of ik het nou wel of niet wil...
Het is voorbij....
voor altijd tussen jou en mij.