juichteentjes
drie turven hoog keek
roerloos hoe schelpen
belandden uit handen
in water van ebgetij
en de zee in uitloper
rondom voeten kwam
wijl de rest achterbleef
met trek naar horizon
gaf grote ogen met vraag
kun jij de zee roepen
en liet me antwoorden
dat kan jij ook hoor
zonder twijfel of dralen
wierp hij knuistjes vol
onbevangen met vertrouwen
in verstaan van de zee
en luchtsprong in joel
waar de golf tegemoet
rolde tussen juichteentjes
met geluksvoel op snuit
Bengelmans: | Maandag, april 14, 2008 19:55 |
Mooi geschreven! Als lid van organisatie gedichtenstrijd vraag ik of je bent geinteresseerd in een functie als jurylid bij onze komende Gedichtenstrijd. Lijkt het je een uitdaging? Mail dan naar gedichtenstrijd@gmail.com |
|
Quicksilver: | Maandag, april 14, 2008 15:16 |
Prachtig woord (juichteentjes) heb er nog nooit van gehoord! Maar jij raakt hier bij een gevoelige snaar!;)Super mooi geschreven! Fijne dag..liefs van mij Dicky |
|
Gonny: | Maandag, april 14, 2008 13:31 |
Goede middag Maria Super mooi geschreven Groetjes Gonny Fijne dag |
|
hiljaa: | Maandag, april 14, 2008 10:11 |
zalig gedicht knufleifs--hiljaa-- |
|
Quadesh: | Maandag, april 14, 2008 08:52 |
zo schattig! liefs | |
Windwhisper: | Maandag, april 14, 2008 05:52 |
ogelooflijk zo onbevangen lief ..... lieve groet Cobie Kuzzzz |
|
ela: | Maandag, april 14, 2008 00:19 |
Het geloof van een kind is dragher van geluk. ela |
|
xavion: | Maandag, april 14, 2008 00:15 |
Onbetaalbaar, ''t nog zo oprechte geluk van een kind... :) |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2008 | ||
Thema's: |