Jij veranderde.. Mijn leven..

De echte liefde,
ik heb het te lang laten wachten.
Donkere jaren,
wachtend.. op iets dat niet kwam.
Uit eindelijk zag ik het licht,
het straalde van je af.
Jij was speciaal,
ik had meteen door.
Maar ik was de enige,
die ooit van je hield, zei jij.
Dat brak jou leven,
je kon het niet verdragen.
Tot je de oplossing vond,
maar dat zou mijn hart verscheuren.
Ik heb nachten liggen huilen,
en jij wist het.
De pijn alleen al,
hoe de toekomst zou zijn.
Al dat maakte me onzeker,
over alles.
Als jij gaat,
wil ik mee.
Maar die belofte,
was zelfs te veel voor jou.
En je vond hoop,
in mijn woorden.
Mijn hart stond op het spel,
en het was bijna gebroken…