Stervende nacht mag bloeiend opstaan
Het is stil en kil
het vuur gedoofd
nacht zucht nog enkel memorie
en tranen voeden het kussen
de schaduw van verloren hart
klopt ritmisch heimweetonen
en lege ogen zoeken warmte
in het verre niets
de hunkerende stem
die woordloos zinnen seint
hoopt dat met de stervende nacht
dag ooit weer liefde bloeiend opstaat
Elenore De Groote: | Donderdag, april 10, 2008 03:58 |
Wat een titel en een nog onsterfelijker gedicht... Je brengt harten tot stilstand en inspireert en laat nooit meer onberoerd, het stervensuur van de dag of van het leven, waarin wij aan deze woorden zullen denken. Liefs, Elenore xxx | |
hiljaa: | Vrijdag, april 04, 2008 10:30 |
weer zeer intens verwoord knufleifs--hiljaa-- |
|
H.J.: | Vrijdag, april 04, 2008 00:01 |
prachtig verlangend lieve Ria. die woordloos zinnen seint is dat me poëzie. kuzzzz H.J. |
|
Artifex: | Donderdag, april 03, 2008 22:09 |
Ik hoop dat voor je mee... Liefs, Artifex. |
|
Klaes: | Donderdag, april 03, 2008 20:15 |
een mooie titel met fraaie inhoud leafs/klaes |
|
mums: | Donderdag, april 03, 2008 16:16 |
schitterend en zo verlangend. gaat zeker lukken kus liefs mums |
|
Auteur: Ria Klein Herenbrink | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 april 2008 | ||
Thema's: |